garden route day 2.1 (bungee jump)

Zaterdag 23-11-13 deel 1

En daar gaat de wekker weer!! 07:00 in de ochtend. Over een uurtje moeten we aan het ontbijt zitten. Maar nu ik dan eindelijk bij zee zit waar je in zwemmen kan, het water om Kaapstad komt van de Atlantische oceaan en is maar 4 graden, gaat die zwem er ook echt komen. Dan maar een vroege ochtend duik. Maar wat valt dat in de ochtend tegen. De eerst duik is nog steeds verdomt koud!! De 2de duik word al beter en de 3de is eigenlijk wel aangenaam. Austin heeft zich bij me gevoegd en na een minuut of 20 gauw terug naar het hostel om een warme schone douche te nemen.
Na het ontbijt gaat iedereen de bus weer in en gaan we opweg naar de Bungee jump brug!!!
AAAAAAAAAAAAAAAAH, i am so excited!

Bij de brug aangekomen moet iedereen zich inschrijven. Je krijgt een nummer op je hand geschreven.
Ik ben Jumper 18. Daarboven word je gewicht geschreven en de tijd dat je gaat springen. Wij zitten in de groep die om 11:00 naar de brug toe gaat. Om 10:40 worden we echter al geroepen. We lopen via een brug aan de onderkant van de brug naar het midden waar een soort platform is. Hier word uitgelegd hoe het bungee jumpen in zijn werking gaat. Als de eerst springer word klaar gemaakt gaat de muziek vol volume aan. Onder de last van de zenuwen en de beat van de muziek stuiter ik zo beetje het hele platform over. De loop over de brug was behoorlijk eng maar de zenuwen worden nu aardig onderdrukt door de muziek. Ik ben als een na laatste aan de beurt. Martin is de laatste springer van de 11:00 groep. De ene na de andere springer gaat zijn angst onder ogen en komt mega enthousiast weer boven.

En dan ben ik eindelijk aan de beurt. Ik kan niet zeggen dat ik nog zenuwachtig ben. Na al die enthousiastelingen aan het einde van de sprong heb ik alleen maar zin om dan eindelijk zelf te mogen. Als alle veiligheid banden etc. om me heen zitten mag ik tussen 2 mannen naar de rand hoppen. De zuid Afrikanen zijn een stelletje grapjassen. Nederlanders worden hier uitgemaakt voor gekke kaaskoppen omdat ze de bungee jump gaan doen.

Standing on the egde : kijk ik bewust niet naarbeneden. Dan tellen ze af! 5, 4, 3, 2, 1, Bungeeee.

Ik zet me schrap en maak een sprong. Voor 5 seconde heb je een vrije val. Wat een gek gevoel is dat!
Dan duikel je naar voren en voor je het weet bounce je heen en weer. Terwijl je heen en weer bounced is het enige wat je hoort de wind die in je oren suist en de vogels die om je heen hun lied aan het zingen zijn. Je hart voel je in je borstkast bonken. Denken doe ik niet, ik voel me leeg in mijn hoofd en geniet van de omgeving die om me heen aan het schieten is terwijl je compleet gedesoriënteerd bent. En da is het stuitteren afgelopen en hang je op zijn kop onder aan een brug. Je gooit er ff een whoooeeeehoooeeee uit en dan is er stilte. Stilte die alleen verstoort word door de vogels die je niet zien kan. Even vraag ik mezelf af. Als iemand van een brug springt om een einde aan zijn leven te maken. Zou die dan die 5 seconde van de vrije val ook voelen en met gekke en fijne gevoel die dat geeft ook voelen? Voordat ik het besef verschijnt er een man naast me die tegen me zit te kletsen. Even verward vraag ik of hij zijn vraag wil herhalen. Terwijl we naar boven worden getakeld worden de nodige vragen gesteld. Het enige wat ik wil is dat ze me nog ff lieten hangen en lieten genieten van de rust. Ik zeg dan ook : had je niet 5 minuten later kunnen komen? Ik hang wel lekker waarop ik een vriendelijk gelach te horen krijg. Eenmaal terug op het platform en uit het harnas stuiter ik nog flink door op de adreline. WAT EEN ERVARING!